Genieten als levenskunst (kuch)

Ik was er nooit zo goed in. Manlief riep soms opeens tijdens een ritje op de fiets of een lui moment in de zon dat hij zo aan het genieten was. Genieten heb ik moeten leren. En dat begon met stilstaan bij een mooi moment. De lentezon op je huid, de geur van herfst, een goeie bak koffie of een heerlijk stukje vis op je bord (en in je mond). Toen ik leerde om stil te staan kwamen die mooie en vaak eenvoudige momenten veel meer binnen.

Ik geniet nu veel vaker van eenvoudige dingen. Na een paar dagen regen in de zomer weer buiten in de zon zitten met een heerlijke bak koffie. Even stilstaan bij een eenvoudig moment. En het genieten lukt vooral als je heel bewust dat moment op je in laat werken. De boel even de boel laat, zonder ipad, iphone of laptop. Even niet bezig zijn met wat je straks moet doen, of waar je je druk om maakt.

Stilstaan

Stilstaan maakt het leven mooier vind ik. Of je ervaart dan sneller de mooie momenten. Het wordt je niet altijd makkelijk gemaakt om even stil te staan. Genoeg afleiding, klusjes of soms zelfs excuses. Want even stilstaan vraagt eerst om een bewuste keuze. iPhone even weg en bewust in het moment zijn met alleen jezelf. Heel mindful.

Ik vind het jammer dat in onze westerse maatschappij dat niet een normaal onderdeel vormt van ons iedere dag leven. Wat als peuters dat al meekrijgen op de crèche. En er tijd voor ingeruimd op scholen, op de werkplek en in het gezinsleven?

Even stilstaan vind ik perfecte Me Time. Die heb ik als ik op een vrije zondagmiddag bijvoorbeeld eindelijk weer eens de fiets pak en over onze Gelderse hei rijd. Daar kan ik weken later nog van nagenieten. Als ik die middag (weer) Netflix had aangezet zou ik daar zeker niet met zoveel voldoening op terugkijken. Afgelopen jaar heb ik veel meer stilgestaan en daarvan genoten. Op die voet verder! Oh nee, even stilstaan juist.