Hoe ik door voeding van mijn chronische pijn genas - deel I

“Let food be thy medicine and medicine be thy food.” 

Ik heb 20 jaar lang zeer ernstige gewrichtsklachten gehad. En iedereen die gewrichtsklachten heeft weet dat deze pijn je enorm beperkt. Gewrichtsklachten komen ook enorm vaak voor. Vaak is er geen aanwijsbare oorzaak te vinden en zoeken we ons heil in medicijnen. Hieronder lees je mijn verhaal.

Ik leef toch gezond?

Ik vond dat ik gezond at. Sinds 2006 zoveel mogelijk de suiker en geraffineerde producten afgezworen. Bekend met volkoren producten. Bijna geen pakjes, zakjes en potjes. Dat deed ik omdat ik best veel darmproblemen had. Ik zag geen verband tussen mijn chronische gewrichtspijn en voeding.
Maar de pijn werd geleidelijk aan eigenlijk steeds erger. Ik heb van jongsaf aan eigenlijk al darmproblemen gehad. Ik kreeg twee keer paratyfus – geen pretje. En liep ook al jong bij de ‘masseur’ in geboortedorp Bennebroek. Een aan mijn schouder opgelopen overbelasting rond mijn achttiende levensjaar leek zich over de rest van mijn lichaam uit te spreiden in de jaren erna.

Hoe kon dat???

Chronische ontsteking noemde de arts het.
Hypermobiliteit, zei de fysio.
Scheve gewrichten en een kleine slijtage concludeerde de orthopeed.
Gevoelige aanhechtingen zei weer een andere specialist.
Te weinig lichaamsvet om jezelf warm te houden, opperde een andere fysio.

Verder kregen mijn darmproblemen de sticker PDS: prikkelbaar darmsyndroom.

In 2011 ging het in een sneltreinvaart slechter. Ik was backing vocal en toetseniste bij een Europese tour. Die weken onderweg stonden in het teken van dealen met de pijn, in plaats van het genieten van een te gekke tour. Als ik op het podium stond en bukte om mijn waterflesje te pakken kon ik amper overeind komen vanwege de gillende pijn in mijn knieën. Dagelijkse zaken zoals traplopen kon alleen door me aan de leuning op te trekken. Fietsen alleen met tranen in mijn ogen. Mijn auto in een andere versnelling zetten was een enorme opgave. De winter van 2011 zal ik niet snel vergeten, zoveel pijn had ik. Mijn lief moest me van de bank tillen als ik wilde opstaan. En daarnaast leek het ook wel alsof mijn darmen het steeds minder goed deden. Eerst waren het vooral de winters die gewrichtspijn lieten toenemen. We zijn twee keer in januari gevlucht naar Egypte. En dan nam de pijn weer af. Maar op een gegeven moment had ik ook in de zomer gewrichtspijn.

Ik werd doorverwezen naar het ziekenhuis en kwam in een onderzoeksmolen terecht om te kijken of ik reuma of fibromyalgie had.

Ziekenhuisabonnement

In al die jaren heb ik veel specialisten en therapeuten gezien maar niets hielp. De ladingen medicijnen (familieverpakkingen diclofenac en paracetamol en als het écht niet meer kon vloeibare morfine) stonden standaard op de eettafel. We startten met  aanpassingen in huis, want normaal functioneren kon ik niet meer. Ik moest ermee leren leven was het devies.

De hoofdklachten opgesomd: gewrichtspijn in zowat alle gewrichten. Daarnaast prikkelbare darm (PDS), ernstige menstruatieklachten (PMS) en een auto-immuunziekte.

Nú weet ik dat medicijnen niet de enige oplossing hoeven te zijn. Maar toen moest ik lachen als ik las dat sla gezond zou zijn en zelfs klachten kon verhelpen. Wat kan een blaadje sla dat grotendeels uit water bestaat nu echt concreet verbeteren aan mijn gezondheid? Dus slikte ik pijnstillers. Zeer veel pijnstillers.

Herstel dankzij een kwakzalver?

Dankzij een gouden tip kwam ik terecht bij een iemand in Amsterdam die mijn bloed zou onderzoeken en me onderwierp aan aan vragenlijst dat over voeding en nachtrust ging. Niet iemand met een medische opleiding aan de uni. Hij zat in het ‘kwakzalvercircuit’. Geen arts of therapeut, maar geschoold in het alternatieve circuit. Het complementaire gebied, noemen we dan nu. Jeroen is zijn naam. Geen idee welke titel hij draagt. Hij kon, zoals ik uit eerste hand had gehoord, klachten als burn out, PMS, prikkelbare darm en gewrichtspijn aanpakken. Daar was ik benieuwd naar. En sceptisch was ik ook. "Hij wil me zeker wat verkopen." Maar m’n lief en ik togen naar Amsterdam. Hij hoorde mijn verhaal aan, onderzocht me en verzekerde me: “Over drie maanden ben jij een heel blij meisje.” Dat wist ik zo net nog niet.

Ik kreeg een protocol mee (de uitkomst met het bloedonderzoek en de vragenlijst, en een plan van aanpak). Want ik bleek een mineraal- en vitaminetekort te hebben. “En ik eet nog wel zo gezond! En ik slik vitamine C!” Verder bleek ik uitgedroogd en verzuurd te zijn. “En ik drink nog wel een liter wat er per dag! En hoezo verzuurd?” En mijn darmen waren verre van in orde stond in het rapport. Met die conclusie kon ik het eens zijn.

En later leerde ik dat door die verstoorde darmen een groot deel van mijn gezondheidsproblemen ontstonden.

Er stonden allemaal vreemde dingen op zijn protocol. Colloïdaal zilver, een magnesiumbad, spirulina, een lijst met supplementen en nog VEEL meer. Allemaal adacadabra voor mij. Degene die mij met Jeroen in contact had gebracht, is na haar behandeling bij hem hormoonfactortrainer gaan studeren: Annemieke. Zij hielp mij op weg en vertaalde het onbegrijpelijke protocol in een voedingsadvies.

Streng dieet

Om mijn darmen te laten genezen mocht ik 6 weken lang geen suiker, gluten, tarwe, vlees, alcohol, koffie, zoete groenten en fruit. En geen ongezonde E-nummers. Ik probeerde zoveel mogelijk biologisch in te kopen. Annemieke gaf me uitleg over waarmee ik kon ontbijten, lunchen en dineren. En wat de verhouding tussen groente, eiwitten en gezonde (complexe) koolhydraten moest zijn bijvoorbeeld. Mijn dagelijkse geroosterde volkoren boterham met frambozenjam en een bak koffie werden ingeruild voor een groene smoothie of een boekweitpannenkoek met avocado bijvoorbeeld. Lunchen deed ik voortaan met maaltijdsalades boordevol groente, dikke soepen en stoofgerechten.

Wat wel belangrijk is om te weten: mijn lief Collin en ik hebben ons een maand lang voorbereid op deze enorme omwenteling, en daarom was het goed te doen. De juiste spullen in huis gehaald, recepten gescoord, plannen gemaakt en veel, heel veel gelezen over de werking van de juiste voeding en toegepaste supplementen. Intensief was het hele traject wel, want het vergt veel meer tijd. Een bammetje voor tussen de middag is snel gesmeerd, niet waar.

Onverwacht

En wat ik nooit had durven hopen gebeurde sneller dan verwacht. Al drie weken nadat ik was gestart met mijn “Nieuwe Leven” kon ik normaal uit mijn stoel opstaan en ’s nachts werd ik niet meer gillend van de pijn wakker. Ik wist niet wat me overkwam! DRIE weken! En dat terwijl ik al 20 jaar lang rondliep met ernstige gewrichtsklachten. Ik durfde het bijna niet te geloven. Tal van andere klachten verminderden of verdwenen ook

Artsen

Ja, we hebben dokters nodig. Toen ik een jaar later nogal hardhandig van de weg af werd gereden ben ik direct naar mijn huisarts gegaan en heb ik me laten onderzoeken in het ziekenhuis.

Nee, dokters of medicijnen hebben en zijn niet altijd het (enige) antwoord op chronische klachten.

Ja, het kost soms veel tijd en geld om erachter te komen hoe je van je chronische klachten kunt afkomen en om dat zo te houden.

Nee, niet iedereen zal hierdoor van z’n klachten afkomen.

Ja, ik geloof nu meer in de werking van voeding dan in medicijnen bij tal van chronische klachten.

Nee, ik ben er nog niet.

Ja, er valt nog veel meer te ontdekken over de wonderlijke processen van het lichaam.

Levensstijl en voeding

Nu ik ietsje meer snap over hoe het lichaam als geheel werkt, snap ik ook waarom dat blaadje sla – dat natuurlijk symbool staat voor gezond, eerlijk, onbewerkt en vers voedsel – je wel degelijk gezonder kan maken.

In deel II ga ik concreter in op wat ik nu allemaal juist wel en juist niet eet. Maar ik zal je nu alvast vertellen hoe mijn drie maanden durende dieet er uitzag in 2012. Deze aanpak was er o.a. op gericht om mijn darmen gezond te maken (lekkende darm, candida, parasieten), mijn vitaminen en mineralen op peil te krijgen, mijn pH op de juiste waarde te krijgen.

Mijn dagelijkse routine was voor dat protocol:

• Op nuchtere maag een lauw glas water met citroensap en cayennepeper
• ontbijt met een dikke (lauwe in de winter) smoothiebowl dat vooral uit groente bestond (niet drinken maar kauwen!) of een boekweitpannenkoek met groente of zuur fruit
• tussendoor kruidenthee of lauw water
• lunchen met (lauwe) salade of een kliekje van de avond ervoor. De salade bestond uit veel groente, complexe koolhydraten (zoals bruine rijst, peulvruchten, zoete aardappe, boekweit), gezonde eiwitten en gezonde vetten
• ’s middags kruidenthee of lauw water
• Een avondmaaltijd met veel groente, eiwitten, complexe koolhydraten en gezonde vetten

En verder die drie maanden:

• Supplementen op basis van mijn tekorten (vitamine C, D, magnesium, kurkuma, colloïdaal zilver)
• Een kuur tegen parasieten en nog een drankje om de candida uit mijn darmen te krijgen
• Geen koffie (hier heb ik als enige mee gesjoemeld: ik dronk ’s morgens een klein kopje koffie)
• Geen alcohol
• Geen vlees
• Geen suiker
• Geen gluten
• Geen zoete groente of zoet fruit
• Geen bewerkte voeding

Ik at soms op één dag de hoeveelheid groente (1,5 kilo) die ik voorhen in een week at. Terwijl ik tot die tijd dacht dat ik best gezond leefde. Voor mij persoonlijk was vóeding de deur naar herstel van mijn gewrichtsklachten. Maar het gaat eigenlijk om je algehele leefstijl. Er zijn zoveel vlakken die invloed hebben op je well being.

Emoties

Want: hoe zit je in je vel bijvoorbeeld? Heb je last van stress, ben je te veeleisend, heb je gedeald met beschadigde emoties uit het verleden? Ben je een people pleaser, durf je je grenzen aangeven? Hoe zijn je relaties met je dierbaren, en hoe is de relatie met jezelf? Uit ervaring weet ik dat beschadigde emoties een enorm effect hebben op je gezondheid. We zien in onze Westerse wereld lichaam en emoties vaak los van elkaar. Maar beschadigde emoties of chronische stress bijvoorbeeld, hebben direct invloed op je lichamelijke gezondheid.

Want die hormonen... daar draait heel heel veel om in ons welzijn. Zijn ze niet in balans, dan produceren ze te veel of te weinig en dat heeft zijn invloed op je lichaam. Ik ben geen hormoondeskundige, alleen ervaringsdeskundige, dus dit kan ik alleen in Jip & Janneke taal uitleggen.

Ik denk – nu ik dit weet – dat er meer achter veel chronische klachten/ziekte schuilt dan alleen lichamelijke oorzaken. Daarmee wil ik uiteraard niet zeggen dat jij niet goed bezig bent, of dat jouw klachten hierdoor komen. Maar ik hoop je te stimuleren om te blijven zoeken naar herstel, en naar mogelijkheden en de juiste therapeuten om de juiste (holistische!) aanpak voor jou te vinden.

In deel II van mijn blog noem ik enkele professionals zijn je verder kunnen helpen.

Beweging en sport

Ik heb geleerd dat het belangrijk is om te bewegen, nog meer dan sporten. Regelmatig even van de bank te komen tijdens een tv-avond. Te wandelen, te fietsen, te tuinieren. En een sport te beoefenen die bij jou past. Of dat nou hardlopen, yoga, dansen of fitness is. Je spieren aan het werk te zetten en je hartslag tijdelijk omhoog te laten gaan. Je conditie te verbeteren, je lymfen door beweging te stimuleren nog meer hun werk te doen.

Rust

In deze tijd van overprikkeling in het kwadraat-kwadraat is het belangrijk om de rust te zoeken. In je huis, je hoofd en je omgeving. Jeroen vroeg mij tijdens de intake naar mijn nachtrust, hoe laat ik ging slapen en hoe laat ik opstond. We gingen meestal rond 00:00/00:30 uur naar bed. En ik stond rond 9:00 uur op (ik werkte meestal ’s middags en ’s avonds). “Oh, je wacht eigenlijk met naar bed gaan tot je comateus bent,” stelde hij half lachend vast. Daar had hij wel een beetje gelijk in. Dus vanaf die tijd zijn we gaan proberen om vroeger naar bed te gaan. Want het blijkt dus echt zo te zijn dat op tijd naar bed gaan bijdraagt aan een goede gezondheid.

Doordeweeks probeerden we toen rond 23:00 uur naar bed te gaan. Dat was al heel wat. Even later vervroegden we dat naar 22:30 uur en nu gaan we doordeweeks zelfs meestal rond 21:45 uur naar bed. Dat had ik vijf jaar geleden echt van de zotten (en zeer burgerlijk) gevonden.

Al deze stappen hebben we over enkele jaren gemaakt. Steeds een klein stapje zetten is zoveel makkelijker dan op 1 januari alles in één keer te willen veranderen. Geef jezelf de tijd. Dan houd je het ook vol op de lange termijn!

Een holistische aanpak

Een gezonde levensstijl (sporten, ontspannen, dealen met emotionele pijn, genieten, liefhebben, nachtrust, voeding) heeft grote invloed op of je lichaam gezond is, blijft of wordt. Voor iedereen is de volgorde van de stappen anders. Ga je in therapie? Ga je naar een voedingsdeskundige? Ga je eerst ontspullen? Ga je een andere baan zoeken? Ik kan dat niet voor je bepalen. Als je probeert om goed naar jezelf te luisteren, contact maakt met die zachte stem diep binnenin dan ontdek je dat hopelijk.

En welke deskundige jou daarbij kan helpen weet ik ook niet. Ik geef je in deel II van m’n blog uiteraard wel wat tips. Die tips waren voor mij in 2012 ook geweldig, want ik kende die ‘alternatieve’ wereld nog helemaal niet.

Voor mij was er een uitweg die een reguliere arts me niet kon laten zien. Daarmee wil ik niet mijn huisartsen afvallen. Zij benaderen vanuit hun medische achtergrond de klachten waarvoor cliënten bij hen komen. En dat respecteer ik. Als zangcoach kan ik mijn leerlingen overdragen wat ik zelf heb geleerd, beheers en weet. Vanuit mijn visie. Willen ze iets anders dan wat ik te bieden heb; dan zullen ze een andere docent moeten zoeken. Daarbij heb ik overigens wel geleerd dat ik móet blijven ontwikkelen als docent, en buiten mijn eigen muurtjes moet kijken. Dat ben ik verschuldigd aan mijn leerlingen en aan mijn eigen ontwikkeling als muzikant. Maar iedere zangdocent heeft zijn eigen aanpak en visie. En zo kunnen we onze zoektocht naar gezondheid ook bekijken. We hebben elkaar nodig en professionals kunnen elkaar aanvullen; alles in het belang van de cliënt.

Kortom!

Uit eigen ervaring weet ik dat een holistische benadering bij chronische klachten enorm belangrijk is. Ik heb mijn verhaal in het beging van mijn gewrichtswonder regelmatig gedeeld op Facebook, en inspireerde anderen hiermee. Ik heb daar zulke prachtige verhalen van gehoord. Mensen met chronische vermoeidheidsklachten, auto-immuunziekte, schildklierproblemen, huidklachten, gewrichtsklachten zagen herstel omdat ze hun leefstijl gingen aanpassen. Vaak speelde voeding daar een belangrijke rol in.

Ik wil geen enkele huisarts of ziekenhuisspecialist te kakken zetten uiteraard. En daarom ben ik fan van een holistische aanpak: samen met specialisten die búiten de reguliere geneeskunde vallen kan je ENORM veel bereiken. Ontdek je verbanden die je misschien nog niet eerder had gezien. In de medische wetenschap moet iets eerst zijn bewezen voordat het toegepast moet worden. En hoewel er in het natuurgeneeskundige circuit ook heel veel wetenschappelijk is bewezen, lijkt er toch een hiaat te bestaan tussen beide werelden. Maar persoonlijk (en velen met mij) kan ik zeggen dat door de juiste voeding het bewijs proefondervindelijk is geleverd. Door voeding. Niet door pijnstillers. Die konden misschien een deel van de symptomen onderdrukken, maar konden me nooit genezen.

Ben ik dan anti ziekenhuis, artsen of specialisten? Nee, absoluut niet. Als ik een bepaalde klacht heb ga ik ook naar mijn huisarts of laat ik me doorverwijzen naar het ziekenhuis. Maar er zijn ook klachten die ik liever met een natuurarts of kruidengeneeskundige bekijk.

De medische wereld vertelde me dat ik met mijn reeks klachten en bijbehorende beperkingen moest leren leven. 

Goddank ontdekte ik na jaren zoeken een andere oplossing.

(Lees hier deel II met heel veel concrete tips.)