Hobby’s. Het is belangrijk om hobby’s te hebben. En het schijnt iets over  jou te zeggen. Geen hobby(‘s) hebben lijkt me echt armoedig. Ik heb altijd hobby’s gehad. Wat dat waren hing ook een beetje af van de leeftijdsfase waarin ik zat en wat de omgeving hierin aandroeg.

Op een gegeven moment had ik er niet altijd even veel tijd voor. Of eigenlijk: ik nam er niet altijd even vaak de tijd voor. Vroeger als kind kon ik urenlang ukelele spelen, kaarten maken, lezen, enveloppen beplakken, tekenen (doodelen) of pianospelen.

Even off topic… Als ik trouwens tegenwoordig hoor hoe druk kinderen zijn… Ik hoor regelmatig ouders of kinderen op onze popschool iets vertellen over hoe een gemiddeld weekschema in elkaar zit. Na school is er muziekles (logisch haha), één of meerdere keren sporten, dansen, serieuze wedstrijden in het een of het ander, clubje hier, cursus daar… Ik vraag me soms af of er wel genoeg tijd is voor die kids om lekker thuis te freubelen, creatief bezig te zijn, zichzelf in iets creatiefs te ontwikkelen of gewoon de tijd vergeten, verzonken in een boek.

Geen tijd

Dus. Waar waren we. Ik had voldoende hobby’s. Thuis zeer beperkte financiële bestedingsruimte voor bovengenoemde activiteiten, maar daarom wel tijd in overvloed na school. En toen kwam het volwassen leven. En liet ik me teveel opslokken door – wat ik dacht – belangrijke volwassen-mensenzaken. Dan was er ook Nummer Eén afleider en tijdopslokker: Televisie. Die kan best veeleisend ontdekt ik iedere keer weer. En tegenwoordig op de voet gevolgd door social media, Netflix of spelletjes op de iPhone of iPad.

Ik vergat dus een beetje om tijd vrij te maken voor hobby’s. Om je een keer niet door iets te laten opslokken. Maar juist iet doen waar je fun in hebt, energie door krijgt en enthousiast van wordt. Dankzij mijn tuin ontdekte ik weer dat het regelmatig uitvoeren van een hobby je leven verrijkt.

Vogels spotten

De meeste hobby’s die ik heb creëren ook iets ontdekte ik onlangs. Heel even dacht ik dat dit misschien met alle hobby’s zo is. Maar dat is natuurlijk niet zo. Vogels kijken. Dansen. Lezen. Schaken. Daar heb je geen concreet tastbaar resultaat van dat je kunt neerzetten, dragen of opeten. Dat tastbare is wel een rode lijn door bijna al mijn hobby’s. Alsof ik resultaat wil voelen of proeven.

Concreet resultaat

De hoofdhobby’s monden dus allemaal uit in iets praktisch. Een heerlijk gerecht op tafel, ladingen verantwoorde snoeperijen voor mams (en mij). Lekker met m’n handen wroeten in de tuin voor een voorraad verse groenten, fruit en kruiden. Een hoes voor mijn iPad en een gehaakt kussen op de bank.

Niet alle hobby’s zijn ontzettend ontspannend op het moment zelf, ontdek ik regelmatig. Rugpijn na een lange kooksessie, zere vingers van een priegelig haakwerkje of spierpijn van het tuinieren. Maar op lange termijn geeft het creëren wel ontspanning en een gevoel van vervulling. Daardoor sta ik lekkerder in het leven. En geniet ik van het resultaat. Dat ik daarmee soms ook nog geld bespaar is de slagroom op de taart.

Vind je dat jij voldoende tijd vrijmaakt voor jouw hobby(‘s?)? Heb je überhaupt hobby’s: iets waar je je ei in kwijt kunt?

Zou de drang om iets te creëren in iedereen zitten? Wat zich in welke vorm dan ook uit? Of denk ik dat alleen maar omdat het voor mij zo vanzelfsprekend is. Omdat ik in het staartje van mijn vakantie zit gun ik mezelf een afternoon nap (na een veels te korte nacht). Ook zo heerlijk: beetje knikkebollen op m’n bank in de tuin. Dromen. Hmm… Klinkt best fijn. Da’s uiteindelijk ook creëren toch.